Yazıya başlamadan önce hem Apache Wicket hem de Spring'in bir servlet container içinde çalıştığını unutmamak lazım. Dolayısıyla ilk yapılması gereken iş, Servlet container ile bu iki yazılımı birleştirmek olmalı.
Spring ve Servlet Container
Spring ile Servlet Container'ı birleştirmeyi buradan aldığım şekil güzel açıklamış. Servlet Container bir spring sınıfı olan org.springframework.web.context.ContextLoaderListener sınıfını kullanarak Spring'i ayağa kaldırır. org.springframework.web.context.ContextLoaderListener sınıfının hiyerarşisi aşağıda.
ContextLoaderListener web.xml dosyasına aşağıdaki gibi tanımlanır.
ContextLoaderListene sınıfının okuması gereken dosyalar ise aşağıdaki gibi tanımlanır.
Burada okunacak dosyanın WEB-INF dizini altında olduğuna dikkat etmek lazım. Çünkü war dosyasının yapısı aşağıdaki gibi.
ContextLoader okuması söylenen dosyaları aşağıdaki şekildeki gibi okur ve Spring framework çalışmaya başlar.
Spring ayağa kalkınca herşeyin kalbi olan "ApplicationContext" nesnesini bir yerde saklaması gerekir. Bu iş için de ServletContext arayüzünü kullanır. Bu durumu gösteren şekli buradan aldım.
// following method is invoked one time, when you web application starts (is deployed)
@Override
public void contextInitialized(ServletContextEvent servletContextEvent) {
// ...
final int numberOfThreads = ...;
final ExecutorService threadPool = Executors.newFixedThreadPool(numberOfThreads); // starts thread pool
final ServletContext servletContext = servletContextEvent.getServletContext();
servletContext.setAttribute("threadPoolAlias", threadPool);
// ...
}
// following method is invoked one time when your web application stops (is undeployed)
public void contextDestroyed(ServletContextEvent servletContextEvent) {
// following code is just to free resources occupied by thread pool when web application is undeployed
final ExecutorService threadPool = (ExecutorService) servletContextEvent.getServletContext().getAttribute("threadPoolAlias");
threadPool.shutdown();
}
Apachet Wicket ve ServletContainer
Apache Wicket ile ServletContainer'ın nasıl birleştiğini aşağıdaki şekil gösteriyor.
Eğer bir war dosyası içindeki relative path kullanmak istiyorsak Wicket - Relative Image Path without Mounting Page sorusundaki gibi UrlUtils.rewriteToContextRelative metodu kullanılabilir. context.getRealPath() metodu /MyApp gibi bir dizin döndürdüğü için rewriteToContextRelative metodu /MyApp/images/img1.png gibi bir path döndürür. Aşağıda war dosyasının dizin yapısı görülebilir.
Spring ile entegre olmak için wicket-spring.jar dosyasının projeye dahil edilmesi gerekiyor.
Apache Wicket ve Spring'i birbirine entegre etmek çok kolay. Nasıl yapılacağı burada anlatılıyor.
Not : Spring ve Bean Yaratılması başlıklı yazıda Spring Container'ın çalışması ile ilgili biraz daha detaylı bilgi bulabilirsiniz.
1. Annotation Yöntemi
En kolay yöntem de Annotation Based Approach paragrafında anlatıldığı gibi yapmak. Aşağıda buradan aldığım @SpringBean anotasyonu kullanılan örnek bir kod parçası var.
Spring-Wicket: optional but named bean still required sorusunda da anlatıldığı gibi @SpringBean ile required=false kullanarak enjeksiyonu engellemek te mümkün.
2. Kod İle Elle Enjeksiyon Yöntemi
Yalnız bu dokümanda dikkat edilmesi gereken bir nokta var. Örnekte de verildiği gibi SpringComponentInjector sınıfı sadece Wicket Component'ları yaratıldığı zaman çağırılan bir listener.Aşağıdaki şekilde bir Component yaratılınca nasıl listener'ın çağırıldığını görmek mümkün.
Halbuki Wicket içindeki her sınıf Component sınıfından türemiyor. Örneğin Model sınıfı gibi. Aşağıdaki şekli buradan aldım ve Component hiyerarşisini kabaca gösteriyor.
Bu durumda model sınıfında @SpringBean anotasyonu kullanılsa bile işe yaramaz.Bunun yerine
InjectorHolder.getInjector().inject(this)
kodunu kullanmak lazım.
Bu da Wicket'ın bir azizliği işte. Bir çok yazılım çatısında da çatıdaki her sınıfın ortak bir atadan türemediğini gördüm. Burada da aynı durum var ve nadiren de olsa bazen normal kullanımdan sapmayı gerektirebiliyor.
3. Kod İle ApplicationContext Nesnesine Erişim Yöntemi
Yukarıda kod ile enjeksiyon yönteminde enjekte edilecek nesnelerin sınıfın bir üyesi (member attribute) olması gerekiyor. Eğer bunu da istemiyorsak ve metod içinde kullanmak üzere ApplicationContext nesnesine erişmek istersek Spring bize kolaylık olması için WebApplicationContextUtils isimli sınıfı kullanılabilir.
Aşağıdaki örnekte olduğu gibi Wicket'ın Application sınıfından ApplicationContext nesnesine erişim mümkün.
public ApplicationContext getContext() {
return WebApplicationContextUtils.getRequiredWebApplicationContext(getServletContext());
}
Wicket Stateful ise Spring ile Nasıl Entegre Oluyor ?
Wicket statefull bir yazılım. Bu durumu anlatan güzel bir örneği burada bulabilirsiniz. Bu basit örnekte aynı safya defalarca tazelendiği halde Wicket'ın nasıl stateful çalıştığı anlatılmış. Aslında Wicket bir oturum içinde gösterilen tüm sayfalar için state tutuyor. Bu durumu gösteren güzel bir şekli buradan aldım.
Bu çalışma modeli bir sayfa'nın içindeki herşeyin Serializable olmasını gerektiriyor. Peki bu durumda sayfaya enjekte edilen Spring Bean'lerin de Serializable olması gerekmiyor mu ? Hal böyle ise bir bean ve onun bağımlı olduğu tüm beanlerin de yazılması gerekir.
Eğer böyle olsaydı Wicket Spring ile hayatta entegre olamazdı. @SpringBean ile enjekte edilen sınıf aslında bir proxy. Dolayısıyla @SpringBean ile Spring Framework'teki kullanımın aksine sadece interface kullanılabilir. Sayfa da session'a yazılınca üretilen proxy yazılıyor, atıfta bulunduğu Spring Bean sınıfı değil. Bu durumu açıklayan güzel bir soruyu burada buldum. Yine aynı konuya değinen güzel bir cevabı da burada buldum.. Bir diğer açıklama ise Double-click seems to disrupt Wicket-Spring injection sorusunda açıklanmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder